www.twilightgrarpg.fora.pl

Blair Franco

/Seattle/
Kiedy doszłyśmy do domu Cullenów, weszłam do środka za Rose. Nie obchodziło mnie czy mi na to pozwala czy nie. Musiałam z nią pogadać. Kiedy weszła do pokoju i zaczęła się przeglądać w lustrze, powiedziałam.
- Rose, spójrz na mnie. - poprosiłam. -Wiem, że jesteś wściekła, ale wiedz, że jedynym powodem dla którego nie pozwoliłam ci jej zabić koło tego centrum było to, że ktoś mógł nas zobaczyć. Uwierz mi, gdyby nie to, sama bym ci pomogła. Ale spokojnie, coś czuję, że ta lalunia nie ucieknie stąd tak szybko. Jeszcze zdąrzymy ją trochę poniewierać. - powiedziałam z cwanym uśmieszkiem.

Rosalie

Podeszłam do Blair.
- Wiem. Ale tu chodzi też o coś innego - powiedziałam nadal niezbyt uprzejmym tonem. Starałam się ale.
- Jak ten....Mógł mi to zrobić?! Obiecywał...- mruknęłam nadal nie rozumiejąc do końca. Przecież byłam, i piękna i mądra. Czego więcej chcieć? Wnerwił mnie. Był mi tak bliski i tak mnie zranił...Musiałam się uspokoić by nie sponiewierać go przy pierwszej napotkanej okazji. A taką ogromną miałam na to ochotę...

Blair Franco

- Wiem Rose. Doskonale cię rozumiem. Kiedyś przydarzyło mi się coś podobnego. - posmutniałam, ale ponownie starałam się przestać o tym myśleć. - Nie będę ci opowiadała całej historii, ale kochałam go, a on mnie zranił. Zdradził mnie z wampirzycą, która potem wystawiła go na pewną śmierć. To wydarzenie bardzo mnie zmieniło. - westchnęłam smutno. - Rose, jeżeli mogę ci jakoś pomóc, to zawsze możesz na mnie liczyć. - powiedziałam ze szczerym uśmiechem.

Rosalie

Słuchałam jej uważnie.
- Przykro mi - nie wiedziałam co innego mogę powiedzieć.
- Tylko wiesz, gdyby nie ja Emmett leżałby już bardzo dawno w ziemi - dodałam nadal lekko zła. Nie byłam pewna co do intencji Blair.
- Nie zapomnę - odparłam i usiadłam na łóżku.

Blair Franco

No litości! Czy wszyscy muszą tak na mnie podejrzliwie patrzeć. Akurat, co do Rose, nie mam żadnych planów. Wiem, jak musi cierpieć. Sama przeszłam przez coś takiego. Prawie skończyło się to dla mnie śmiercią. - pomyślałam.
- Może chcesz zostać sama? - zapytałam z troską w głosie.

Rosalie

Pokręciła głową.
- Nie, jakbyś mogła posiedź jeszcze trochę. Mów coś, byle co. Muszę się uspokoić. - odpowiedziałam spokojnie i przymknęłam oczy. Nie byłam nadal pewna co do Blair. Może musiałam dać jej trochę czasu?

Alice

/Sklep z bielizną/
Weszłam bez pukania do pokoju siostry. Byłam zła na Emmetta i na Rosalie. Przecież przemoc w niczym tu nie pomoże! Ha! Gdyby to było chociaż w lesie, ale nie! W centrum handlowym! Rzuciłam siostrze spojrzenie gniewne
- Rosalie po co jej przywaliłaś?! - spytałam zirytowana - Wiesz, że to ci w niczym nie pomogło! A wręcz przeciwnie!

Rosalie

Spojrzałam na Alice.
- Wiem, nie wytrzymałam. Wnerwiła mnie - odpowiedziałam juz prawie spokojna. Alice powinna już wiedzieć że potrafię być wybuchowa. Siedziałam nadal na łóżku. Wiedziałam że źle zrobiłam ale cóż...Ta bywa i nie odkręci się już tego.

Blair Franco

- Alice, spokojnie, byłam tam i nie dopuściłabym, aby ktoś nas zobaczył. Wiem, że wiązałoby się to z bardzo poważnymi konsekwencjami. Pozatym, miałam już raz styczność z Volturi i ze względu na mój dar, bardzo zależało im na tym abym została z nimi. Cudem udało mi się wyrwać z Volterry. Uwierz mi, nie chciałabym ponownie sie z nimi spotkać, tym razem z pewnością, nie miałabym tyle szczęścia co za pierwszym razem. - powiedziałam poważnym głosem.

Alice

- Wiem Blair - odpowiedziałam, patrząc na wampirzycę - I ja również nie chciałabym spotkać się z Volturi. Z tego co wiem interesują się mną i Edwardem. Jednak jak na razie nie zamierzają nas odwiedzać... - Choć mało brakowało - ostatnie zdanie wypowiedziałam ostrzej, patrząc na swoją siostrę. Wybuchy, wybuchami! Powinna bardziej pomyśleć o innych, a nie ciągle o sobie.

Rosalie

Wywróciłam czami.
- Oj Alice! Wiem że powinnam była pomyśleć ale poniosło mnie tak... - powiedziałam nie co poddenerwowana. Wiem że źle zrobiłam ale to już się stało. Z resztą wiedziała że tak będzie. Mogła powiedzieć a nie teraz się czepiać.

Alice

Nie wiedziałam jak się czuje, jednak starałam się. Nie wiem jak ja bym zareagowała gdyby Jasper zrobił mi coś takiego. Podejrzewam, że rozwaliłabym tę nieszczęsną wampirzycę. Westchnęłam cicho
- Co zamierzasz teraz zrobić? - spytałam po chwili.

Rosalie

Zamyśliłam się na chwilę.
- Nie wiem ale chyba muszę porozmawiac z Emmettem - powiedziałam niezbyt zadowolona z tego faktu. Nadal go kochałam ale...To było bardzo nie fair. Jak on mógł mi to zrobić?? Nie mogłam w to uwierzyć.

Blair Franco

Wiedziałam, że Rose musi być niezwykle przybita po tym, co zrobił Emmett. Przekonałam się na własnej skórze jak bardzo rani zdrada ukochanej osoby. - Myślę, że rozmowa to dobry pomysł. - powiedziałam patrząc na Rosalie.

Rosalie

Spojrzałam przelotnie na Alice, później na Blair. Wyjęłam telefon i napisałam Sms'a. Bałam się trochę tej rozmowy. Kochałam go..a on? Nadal nie mogłam tego pojąć. Milczałam, pogrążona w myślach. Gdy dostałam odpowiedź Odpisałam dość szybko. No tak...Najlepiej jest przecież uciec. Musiałam przemyśleć co mu powiedzieć. Wiedziełam że będzie to trudne. Nawet bardzo. Odłożyłam telefon nadal czekając, na dokłądne dane. Opisując na kolejne wiadomości coraz bardziej byłam zła i smutna. Mimo wszystko go kochałam i to bardzo. Zapytałam go w końcu o najważniejsze. Siedziałam jak na szpilkach. Nie wiedziałam czy uda mi się z tym pogodzić.Przewracałam w palcach telefon.